اجزاء و انواع ایمپلنت دندان

انواع ایمپلنت دندان کدامند؟

انواع ایمپلنت دندان معمولا از جنس تیتانیوم یا آلیاژهای تیتانیومی ساخته می‌شوند. سطح ایمپلنت دندان می‌تواند بوسیله ترکیبات مختلف پوشیده شود تا پایداری آن افزایش یابد و برهمکنش آن با سلول‌های استخوانی راحت‌تر شود. انواع ایمپلنت دندانی بسیار متنوع است که جدیدترین آن، به شکل سیلندر یا مخروط است تا عملکردی شبیه به ریشه دندان داشته باشد. تاج یا پل ودندان مصنوعی عضو تغییر پذیر ایمپلنت بوده که بر روی آن سوار می‌شوند. بخشی از ایمپلنت که به عنوان ریشه دندان در محل مورد نظر قرار می‌گیرد می‌تواند به شکل سیلندر باشد یا مارپیچ و مخروطی باشد.

سطح ایمپلنت‌های امروزی در محلی که با استخوان فک در تماس است، از نظر توپوگرافی چین‌دار یا زبر طراحی می‌شود تا امکان چسبندگی سطحی برای سلول‌های استخوانی فراهم آید. در محل تماس با لثه نیز سطح ایمپلنت، صاف در نظر گرفته می‌شود تا برای برهمکنش با سلول‌های اپیتلیال لثه مناسب باشد. این خصوصیات سطحی به پایداری مکانیکی هر چه بیشتر ایمپلنت در فک کمک می‌کند.متخصص ایمپلنت معمولا برای اثبات و ثابت ماندن آن،تا مدت ها برنامه غذایی مخصوصی به بیمار ارائه می کند.

اجزاء ایمپلنت دندانی

کاشت انواع ایمپلنت دندان شامل سه مرحله است. قرار دادن خود ایمپلنت، قرار دادن تکیه‌گاه پروتزی و تاج دندان. تاج دندان بوسیله سیمان دندانی بر روی تکیه‌گاه ثابت می‌شود. در روشی دیگر، تاج دندان بوسیله پیچ روی ایمپلنت سوار شده و سپس روی آن بوسیله پرکننده‌های همرنگ دندان پوشیده می‌شود. مزیّت این روش، جدا کردن آسان تاج دندان در مواقع ضروری است.

ایمپلنت مینی

این ایمپلنت‌ها بسیار باریک هستند که همین موضوع، مقاومت آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این ایمپلنت‌ها بیشتر برای ثابت نگه داشتن مجموعه کامل دندان مصنوعی پروتزی استفاده می‌شود. البته به شرطی که فشار ناشی از جویدن بسیار زیاد نباشد. همچنین بطور موقت ممکن است قبل از کاشت ایمپلنت اصلی بکار روند. بطور کلی، انواع ایمپلنت دندان عبارتند از:

• Endosteal: نوع رایجی از انواع ایمپلنت دندان و از نوع دارای پیچ بوده و مانند ریشه دندان عمل می‌کند. پس از کاشت در استخوان فک، یک تاج دندان روی آن قرار می‌گیرد.
• Subperiosteal: این ایمپلنت‌ها در استخوان کاشته نمی‌شوند بلکه روی استخوان فک اما زیر لثه قرار می‌گیرند. این روش برای کسانی مناسب است که تراکم استخوان فک در آن‌ها کافی نبوده و امکان کاشت ایمپلنت در استخوان وجود ندارد.